تاکتیک های مقابله با رژیم

شش استراتژی برد

۱- فریب: با تظاهر به کارهای روزانه، نقشه ات را پیش ببر. (استفاده از امکانات دولت برای مقاصد جنبش …)
۲- حسن را محاصره کن تا حسین را نجات دهی: به چیزی حمله کن که عزیز اوست، نقاط ضعفش را بیاب ( روز قدس، ۱۳آبان، هیات های مذهبی و روضه خوانی ...)
۳- با دشنه ی قرضی بکش: از قدرت دیگری برای حمله استفاده کن: حملات درونی اصولگراها.
۴- فریب زمانی: کاری کنید که وقتی شما در حال بازیابی نیرو و تدارکات هستید، طرف به دنبال حضور نیروهایش در صحنه و آمادگی برای نبرد باشد و وقتی خسته و سرگردان شد، شما با انرژی و نقشه حمله را شروع کنید (شعارنویسی در شب ...).
۵- فرصت سنجی: وقتی جنگ بین نیروهای درونی خود حکومت بالا گرفت، زمان یورش و پیشروی است.
۶- غافلگیری: حتا زمانی که در حال نبرد رو در رو هستید، از غافلگیرکردن استفاده کنید.


شش استراتژی برای رویارویی

۷- فریب روانی: اگر دوبار حمله ی گمراه کننده را تکرار کنید، حریف که به اولی و شاید دومی واکنش نشان داده انتظار سومی را ندارد، پس حمله ی اصلی همان سومی باشد.
۸- سعی کن هیچ توجهی را به خودت جلب نکنی تا راه های مخفی ات رونشود.
۹- کنار بایست تا از جنگ بین خودشان خسته شوند، آنگاه تازه نفس وارد شو. باید تا می توان در آتش اختلافات داخلی نیروهای کودتاچی دمید. این نیروها چون فاسدند، خائن به یکدیگر هم خواهند شد. آنها از مردم می ترسند.
۱۰- در ظاهر مطابق دلخواه حریف خودت را نشان بده، سپس در خفا بر علیه او اقدام کن.
۱۱- گاهی ضروریست که اهداف کوتاه مدت را فدای اهداف عالی و اصلیت کنی.
۱۲- باید از هر فرصت کوچکی سود جست. هر گام کوچک بسوی پیروزی مهم است.


شش استراتژی برای حمله

۱۳- ناگهانی: یورش باید ناگهانی باشد و نباید دشمن را هشیار کرد.
۱۴- از بلااستفاده ترین چیزها نیز برای پیشبرد جنبش غافل استفاده کن (بهره وری و خلاقیت).
۱۵- هرگز به حریفی که مزیتش موقعیتش است، حمله نکن. ابتدا او را از موضع قدرتش دور کن سپس حمله کن.
۱۶- راه فرار: اگر حریف در گوشه ای به دام بیافتد به سیم آخر می زند و از همه توانش استفاده می کند. بگذار راهی برای فرار داشته باشد.
۱۷- دام سازی: غنیمت گیری، قدرت، سکس، ثروت (فیلم های مخفی از فساد کودتاچیان، انتشار عکسها و اطلاعات مزدوران و سرکوبگران و افتادن آنها در تور نیروهای جنبش و افشای هویت آنها)
۱۸- دشمن را با گرفتن فرمانده شان زمینگیر کنید (بنابر موقعیت تصمیم بگیرید)


شش استراتژی در وضعیت سردرگمی

۱۹- هیزم زیر اجاق را بردار: اگر حریف قدرتمند است ابتدا به منبع قدرتش حمله کنید. دین منبع مشروعیت ج.ا. است برای همین پس از انتشار اخبار تجاوزهای جنسی در زندانها، مشروعیت مذهبی اش سلب و ریزش نیروهای مذهبی آغاز شد.
۲۰- ماهی گیری از آب گل آلود: پیش از رویارویی، شرایط گمراه کنننده ایجاد کنید.
۲۱- وقتی تنها راه، فرار و تجدید قواست یک داستان سر هم کن. وقتی دشمن سرگرم داستان توست، نیروهایت را از خطر دور کن.
۲۲- راه های تجدید قوای دشمن را ببند و اگر ممکن است او را اسیر کن.
۲۳- وقتی به همسایه حمله می کنی با آنکه دورتر زندگی می کند، دوست باش. دشمن ِدشمن تو، دوست توست. آن ها را دشمن نکن تا با هم علیه تو متحد نشوند.
۲۴- از منابع متحدت برای پیروزی استفاده کن و بگذار او نیز از مزایای پیروزی بهره مند شود و متحدت باقی بماند.

شش استراتژی پیشرفته

۲۵-ساختار آموزشی دشمن (شستشوی مغزی مذهبی و ...) را بشناس و آن را نقض کن.
۲۶- اگر فرد مقابل در موقعیتی است که نمی توانید با او بصورت مستقیم رویارویی کنید، از ترفند «به در بگویید تا دیوار بشنوه» استفاده کنید.
۲۷- نقش احمق: چنان نقش بازی کن که حریف گمان کند تو احمق و نادانی. آنگاه او حالت دفاعی کمتری به خود می گیرد و تو می توانی بهتر به او حمله کنی.
۲۸- وقتی دشمن روی پشت بام رفت، نردبان را بردار: دشمن را به نقاط صعب العبور بکشان و آنگاه راه فرار و خطوط ارتباطی او را قطع کن.
۲۹- درخت را با شکوفه های دروغین تزیین کن: با تغییر چهره و دستکاری، وانمود کن که یک چیز بلااستفاده یا بی خطر،مفید یا خطرناک است.
۳۰- نفوذ در دشمن: به داخل اردوگاه او نفوذ کن (با عنوان همکاری، تسلیم و یا حتا پیمان صلح) تا از نقاط ضعف و نقشه های او آگاه شوی.


شش استراتژی برای موقعیت استیصال

۳۱- دام عسل: استفاده از زنان زیبا برای دام اندازی و گستت در نیروهای دشمن.
۳۲- استراتژی دژ خالی: اگر تعداد دشمن بیشتر است، تظاهر به آمادگی نظامی کامل کن و با خونسردی رفتار کن. این سبب تردید در دشمن میشود (مگر آنکه آگاهی دقیقی از وضع شما داشته باشد). ممکن است دشمن از خیر حمله بگذرد. این دقیقن همان کاری است که حکومت در برابر معترضین انجام می دهد. چون تعدادش کم است، سعی می کند خونسردی خودش را حفظ کند و مزدورانش را به رسانه ها اعزام کند که بگویند «همه چیز عادیست، اوضاع آرامست و …» همین امر نشان می دهد که حکومت در وضعیت استیصال قرار دارد.
۳۳- تفرقه: وقتی او درگیر اختلافات داخلی است، توانایی اش برای یورش یا دفاع بسیار پایین است. در وضعیت فعلی حکومت تلاش فراوانی دارد تا اختلافاتی بین نیروهای جنبش سبز (بویژه بین سکولارها و مذهبی ها و یا داخلی ها و خارجی ها) بوجود بیاورد. باید هشیار باشیم.
۳۴- تظاهر به جراحت: دشمن شما را خطر فوری نمی داند، نیروهایش را استراحت می دهد.
۳۵- استراتژی های ترکیبی و جایگزین: همه استراتژیها باید برای یک هدف برنامه ریزی شوند؛ چنانچه یکی شکست بخورد، باید جایگزین وجود داشته باشد.
۳۶- عقب نشینی: اگر می دانی شکست قطعی است برای بازیابی نیرو عقب نشینی کن. وقتی در آستانه باخت هستی، سه گزینه داری: تسلیم، سازش و فرار. تسلیم یعنی شکست کامل، سازش یعنی نیمه شکست اما فرار به معنای شکست نیست. تا زمانی که شکست نخورده ای هنوز از شانس برخودار هستی.