با پيشرفت وسايل ارتباط جمعي همانند تلفن، اينترنت، موبايل و غيره، شيوه هاي گردهمائي هاي اعتراض آميز هم با استفاده از اين امکانات خاصيت ديناميک تري به خود ميگيرند.
Smart mob که شايد به اجتماع هوشمند بتوان تعبيرش کرد به گردهمايي به ظاهر خودجوش عده اي که شناخت قبلي از هم ندارند و به حزب يا دار و دسته خاصي وابسته نيستند گفته مي شودکه با استفاده از وسائل ارتباط جمعي به ناگاه و سر ساعت و دقيقه معيني در محلي جمع شده و با يک حرکت هماهنگ و مشترک اعتراض خود را نسبت به مسائل اجتماعي به نمايش مي گذارند. از خصوصيات بارز اين نوع گرد همايي زمان بسيار کوتاه اين نوع تظاهرات است که معمولا کمتر از چند دقيقه طول مي کشند و پس از آن شرکت کنندگان به همان سرعت از هم جدا شده و به راه خود ادامه مي دهند.
با پيشرفت تکنيک هاي روابط عمومي اين زمان کافي است تا عکس و ويدئو هاي لازم تهيه شده و توسط رسانه هاي عمومي به اقصي نقاط دنيا پخش شوند. اين پديده اولين بار توسط هوارد رَينگولد (Howard Rheingold) دانشمند و روان شناس علوم اجتـماعي و نويـسنده سـرشـناس و معـروف آمـريـکايي در کـتـاب «اجتـمـاع هـوشـمند: انـقلاب اجـتـمـاعي بـعـدي» (Smart Mobs: The Next Social Revolution) به بحث کشيده شد.
Smart mob که شايد به اجتماع هوشمند بتوان تعبيرش کرد به گردهمايي به ظاهر خودجوش عده اي که شناخت قبلي از هم ندارند و به حزب يا دار و دسته خاصي وابسته نيستند گفته مي شودکه با استفاده از وسائل ارتباط جمعي به ناگاه و سر ساعت و دقيقه معيني در محلي جمع شده و با يک حرکت هماهنگ و مشترک اعتراض خود را نسبت به مسائل اجتماعي به نمايش مي گذارند. از خصوصيات بارز اين نوع گرد همايي زمان بسيار کوتاه اين نوع تظاهرات است که معمولا کمتر از چند دقيقه طول مي کشند و پس از آن شرکت کنندگان به همان سرعت از هم جدا شده و به راه خود ادامه مي دهند.
با پيشرفت تکنيک هاي روابط عمومي اين زمان کافي است تا عکس و ويدئو هاي لازم تهيه شده و توسط رسانه هاي عمومي به اقصي نقاط دنيا پخش شوند. اين پديده اولين بار توسط هوارد رَينگولد (Howard Rheingold) دانشمند و روان شناس علوم اجتـماعي و نويـسنده سـرشـناس و معـروف آمـريـکايي در کـتـاب «اجتـمـاع هـوشـمند: انـقلاب اجـتـمـاعي بـعـدي» (Smart Mobs: The Next Social Revolution) به بحث کشيده شد.
اولين بار اجتماعات هوشمند در سال ۲۰۰۱ در مانيل پايتخت فيليپين در اعتراض به فساد اقتصادي رئيس جمهور وقت يوزف استرادا (Joseph Estrada) صورت گرفت که به سقوط او انجاميد. به هنگام سخنراني هاي عمومي استرادا معترضين به سياست هاي او از طريق اس ام اس قرار ملاقات مي گذاشتند و به ناگاه همگي با لباس سياه رنگي ظاهر شده و با اشعار هماهنگ براي يک دقيقه تمامي توجه رسانه ها را به خود جلب مي کردند.
با هوشمندترشدن سيستم هاي سرکوب پليسي در کشورهاي تحت استبداد، حکومت سعي در آگاهي به موقع از چنين قرار و مدار هايي دارد تا به موقع جلو وقوعشان را بگيرد. از اين جمله مي شود از قطع سرويس اس ام اس در مناطق سخنراني روساي رژيم، فيلتر کردن سايت هاي اجتماعي يا رخنه کردن هزاران وبلاگ نويس حکومتي به وبلاگستان نام برد که نقش آنها بيشتر موش لاي درز ديوار را بازي کردن و گوش دادن است تا آگاهي دادن به ملت. نوع تفريحي اين نوع حرکت به Flash mob به معني اجتماع برق آسا معروف است. هدف شرکت کنندگان اين نوع اجتماعات فقط ميخ کردن رهگذرهاست.
به طور مثال در آن واحد در يک ميدان عمومي چهارصد تا پانصد نفر همزمان به يک نقطه مجازي خيره مي شوند يا به يک باره به خوردن موز مشغول مي شوند و يا با هجوم به رستورانهاي زنجيره اي هزاران همبرگر سفارش مي دهند.
نمونه اي از تظاهرات برق آسا با موز!
منبع: ارتش سبز آزادی بخش ایران